Projekty murali na poziom -8,00 Dworca Łódź Fabryczna przygotowywałam mając na uwadze industrialną historię i tradycję miasta oraz sztukę nowoczesną, która znalazła w Łodzi swoją siedzibę za sprawą wspaniałych artystów. Myślę o Henryku Stażewskim, Katarzynie Kobro, Władysławie Strzemińskim, Kazimierzu Malewiczu i stworzonej dzięki nim Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej.

Wizyta na budowie dworca pod koniec listopada 2015 roku pozwoliła mi sprawdzić położenie ścian, ich relację przestrzenną, światło oraz barwy dworca. Dominanta różnych odcieni szarości, poczynając od koloru aluminium po antracyt, wymagała doświelenia i ożywienia za pomocą odcieni żółci, pomarańczy po ceglaste czerwienie i brązy.

Poczynając od wejścia zachodniego
Mural nr 1
- to kompozycja wpisująca się w nurt abstrakcji geometrycznej; jest dynamiczna w kolorze i kształcie, widoczne są elementy pejzażu industrialnego; wizerunek kobiety stylizowanej na „chłopczycę” z 20-lecia międzywojennego w lewym górnym rogu (jakby przyglądała się wchodzącym i wychodzącym podróżnym) ma przyciągnąć wzrok mijających ją ludzi; kompozycja w barwach zachodzącego słońca.

Mural nr 2 zestawiony z muralem nr 1 prostopadle – zbliżona kompozycja kolorystyczna, bardziej statyczna, z wizerunkiem mężczyzny trzymającego aparat cyfrowy.

Murale nr 3 i 4 zlokalizowane są naprzeciwko siebie w przejściu łączącym dworzec autobusowy i kolejowy – przewaga barw podstawowych: żółci, czerwieni i błękitu; Mural nr 3 to kompozycja dynamiczna, nawiązująca do podziałów przestrzennych Katarzyny Kobro („ energia kształtów stwarzająca rytm czasoprzestrzeni ) stanowiąca zarys konstrukcji maszyny tkalniczej; tkanina w górnej części muralu to kompozycja abstrakcyjna bogatsza w kolory i kształty, lżejsza, stanowi przeciwwagę dla konstruktywistycznej dolnej części muralu.

Mural nr 3 to kompozycja dynamiczna, nawiązująca do podziałów przestrzennych Katarzyny Kobro („ energia kształtów stwarzająca rytm czasoprzestrzeni ) stanowiąca zarys konstrukcji maszyny tkalniczej; tkanina w górnej części muralu to kompozycja abstrakcyjna bogatsza w kolory i kształty, lżejsza, stanowi przeciwwagę dla konstruktywistycznej dolnej części muralu.

Mural nr 4 – kompozycję czerwonych i żółtych kwadratów (aluzja do obrazów Kazimierza Malewicza) uzupełniłam prostokątami kominów, stanowiącymi element pejzażu łódzkiego. Na kompozycję abstrakcyjną nałożona jest grafika – przypominająca jeden z kadrów „Ziemi obiecanej” Andrzeja Wajdy. Zachowałam detale architektoniczne i układ przestrzenny ścian i okien/ ich podziały.

Murale nr 5 i 6 to także kompozycje abstrakcyjne w kolorach cegły - tradycyjnego materiału budowlanego w Łodzi. Mural nr 5 przedstawia pejzaż Łodzi, charakterystyczne kominy fabryk górujące nad miastem (Jerzy Nowosielski nazywał to „Łódzkim gotykiem”), po prawej stronie zasugerowany herb miasta.

Mural nr 6 to kompozycja abstrakcyjna w pełnej gamie ceglastych czerwieni, brązów i pomarańczy. Mural ma korespondować z repliką dawnego dworca i stanowić wspólnie spokojną w nastroju, lekko nostalgczną całość.

Mural nr 7 – najbardziej dynamiczny, nawiązujący w rozwiązaniach kompozycyjnych i kolorystycznych do pejzaży miejskich Władysława Strzemiśkiego. Na pejzaż naniesiony jest rysunek operatora używającego kamery z lat 60-70-tych. Plakat filmowy to aluzja do reklamy pierwszego filmu braci Lumiere. Kompozycja całości jest dynamiczna, zestawienie wielu plam barwnych i rysunku ma sugerować ruch, energię planu filmowego.

Moje projekty murali są podporządkowane wymogom użyteczności miejsca, ale zgodne z credo Władysława Strzemińskiego, które mówi o „konieczności zespolenia porządków sztuki i życia (społecznego)”.

Jolanta Knap

Jolanta Knap

rocznik 1963, warszawianka. Absolwentka Polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim oraz Warszawskiej Szkoły Filmowej. Maluje, rysuje, pisze.
Debiutowała w miesięczniku WYSPA fragmantem powieści „Więcej niż wszystko” w 2007 roku. Od czterech lat prezentuje swoją twórczość plastyczną. Brała udział w wystawach zbiorowych w Kazimierzu Dolnym (Galeria MIT 2013r.), w Lublinie (Biblioteka Publiczna 2014r.),w Gdyni (Muzeum Miasta Gdyni 2014r.).; Zorganizowała dwie wystawy indywidualne w Warszawie: Galeria ABAKUS 2014, Galeria W-Z 2015r.
Jest autorką sztuk teatralnych: „Uczta”, „Mam problem” oraz scenariusza filmu dokumentalnego „Świat przemieniony. Jerzy Nowosielski w kościele w Wesołej”; scenariuszy filmów fabularnych: ”Listy z Moskwy”, „Jazda”, „Tak.Tak.Tak.” na podstawie prozy Janusza Rudnickiego.

Zapraszam na moją wystawę w Łodzi
30 kwietnia 2016 godz. 18:00 wernisaż wystawy „Tak.Tak.I tak.” w Kino-Galerii Charlie w Łodzi
( ekspozycja obejmuje trzy cykle obrazów i wybrane karty scenariusza filmu fabularnego na podstawie prozy Janusza Rudnickiego. Scenariusz powstał w ramach warsztatów scenariuszowych towarzyszących Festiwalowi Filmowemu „Dwa brzegi” )